سقوط گروه تواشیح عدم رعایت نکات ایمنی منجر به سقوط گروه تواشیح از روی استیج در نمایشگاه بین‌المللی اصفهان شد.
در حاشیه برگزاری نمایشگاه بین‌المللی اصفهان در رمضان 1401 اتفاقات عجیبی رخ داد و سقوط گروه تواشیح بود. این نمایشگاه که در زمینه قرآن و عترت برگزار شده بود در یکی از بخش ها اجرای گروه تواشیح را تدارک دیده بود که منجر به سقوط گروه تواشیح شد. در ادامه جزییات بیشتری از سقوط گروه تواشیح می خوانید:
این گروه اعضای آن متشکل از نوجوانان بود هنگامی که برای اجرا روی استیج رفت ناگهان با صحنه هولناک مواجه شدند و استیج زیر پای آنها فرو ریخت
سقوط گروه تواشیح
اعضای گروه به همراه مربی آن ها واژگون شده و بر زمین افتادند. این حادثه که به علت کم دقتی و عدم رعایت نکات ایمنی رخ داد باعث سقوط گروه تواشیح متشکل از نوجوانان شد
که واکنش‌های منفی متعددی را از سوی حاضرین و مخاطبان به همراه داشت . از وضعیت جسمی اعضای گروه تواشیح اطلاعاتی در دسترس نیست و ظاهراً حال همگی آنها خوب است
تواشیح
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تواشیح موجود است.
تواشیح از نظر واژگانی یعنی زینت و آرایش. تواشیح جمع کلمهٔ توشیح است یا وشاح، و موشحات جمع کلمهٔ مُوَشح که از ریشهٔ وشح به‌معنای آراستن است. آمده است که: مبارزان عرب در گذشته، آلات رزم چون زره و غلاف‌های شمشیرهایشان را که آراسته یا مرصع به نگین‌های رنگارنگ بود، مُوَشَّح می‌نامیدند و بعضی گفته‌اند: به همین دلیل به نوعی شعر که از نظر وزن، مضمون و محتوا، شادتر و جذاب‌تر از اشعار دیگر است، مُوَشَّح گفته می‌شود.
فهرست
1 در کاربرد و اصطلاح عام
2 تعریف
3 تواشیح در ایران
4 گروه‌های تواشیح در ایران
5 منابع
در کاربرد و اصطلاح عام
تواشیح گونه‌ای آواز دینی است که موضوعات اشعار آن یا دعا است یا در مدح و نعت پیامبر اسلام و اهل‌بیت پیامبر هستند. زبان آن معمولاً عربی است و اغلب بدون همراهی ساز موسیقی است. تواشیح دارای تک‌خوان است و گروهی وی را همراهی می‌کنند که به آنان بطانه می‌گویند. این آواز دینی مملو از هنرهای زیبای تنغیمی است و عموماً آهنگین است.
تواشیح خود دارای اسلوب و روش خاصی است که آن را از اناشید، مدائح، ابتهال، مناجات، دعا، قوالی، مولودخوانی و مداحی متمایز می‌کند.
تعریف
تواشیح گونه‌ای از هنر موسیقایی دینی است که از ترکیب دو مقولهٔ شعر و موسیقی تشکیل شده‌است.
بر همین اساس، می‌توان برای تعریف تواشیح از دو جنبه موضوع را بررسی کرد:
تواشیح از جنبهٔ نغمه‌ها و موسیقی
تواشیح از جنبهٔ شعر و ادبیات
تواشیح در ایران
تاریخچه تواشیح و ابتهال‌خوانی در ایران چندان دیرپا نیست و شاید از اوایل انقلاب با تلاش‌های ایرج قیم که از استادان فن بودند و در مصر تحصیل کرده بودند، تواشیح وارد ایران شد. اصالت تواشیح منطبق بر ملودی و سبک‌های ایرانی است. بیش از 90 درصد دستگاه‌ها و ملودی‌هایی که در عربی مورد استفاده قرار می‌گیرد ایرانی هستند. تنها مقامی که در زبان عربی داریم مقام حجاز است که آن هم معادل همایون است. اما اصالت تواشیح منطبق بر ملودی‌ها و سبک‌های ایرانی است اما تفاوت‌های حسی و حالی وجود دارد.
0 دیدگاه