عباس جعفری مدیر پژوهش شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران درباره امضای قرارداد بازیافت لاستیک‌های فوق سنگین معدنی این شرکت با دانشگاه صنعتی اصفهان در افتتاحیه پنجمین جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد ایران توضیح داد: عملا شروع پروژه از سال 1400 بود و با توجه به تعداد زیاد لاستیک‌های دامپتراک و لاستیک‌های سنگین در معادن که تا پیش از این در محیط پراکنده و یا برای استفاده از فلزات داخل لاستیک آتش زده می‌شد، این طرح مدنظر قرار گرفت.
وی افزود: شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران در راستای استفاده از باطله‌های معدنی و مواد زائد طرحی تعریف کرد تا این ضایعات مورد بازیافت قرار گیرند.
جعفری گفت: پس از تفاهم با دانشگاه صنعتی اصفهان، پروژه را ابتدا در مرحله آزمایشگاهی و پایلوت آزمایشگاهی آغاز کردیم تا بتوانیم پارامترهای لازم را استحصال کنیم و به همین منظور یک دستگاه کوره آزمایشگاهی ساخته شد که نتایج اولیه آن بسیار عالی بود.
وی ادامه داد: زمانی که نتایج طرح مطرح شد، طرح توجیهی و ارزیابی اقتصادی اولیه انجام شد و تمامی لاستیک‌های فوق سنگین کشور شناسایی و تمام معادن از سونگون و شمال کشور تا انگوران و همه معادن فلات مرکزی، مس سرچشمه، گل گهر و تمامی معادن رصد شد و به این نتیجه رسیدیم که در سال حدود 6500 حلقه لاستیک دامپتراک در کشور فرسوده می‌شود.
مدیر پژوهش ایمپاسکو با تاکید بر اینکه علیرغم ارزش افزوده‌ای که لاستیک‌های فرسوده می‌توانند ایجاد کنند، عملا راهی به جز از بین بردن آنها پیش روی معادن نبود، عنوان کرد: در برخی موارد با توجه به ایرادی که محیط زیست بابت این لاستیک‌ها به معادن می‌گیرد، برخی معادن با دفن آنها زیر دمپ باطله و یا آتش زدن لاستیک مشکلات زیست محیطی و آلودگی هوا ایجاد می‌کنند.
وی افزود: بحث ساخت یک پایلوت نیمه صنعتی مطرح شد که بتواند به صورت فرآیند مدولاسیون قابلیت افزایش یا مشابه سازی داشته باشد و در حال حاضر پایلوت 2 تن در روز طراحی شده و آماده ساخت است.
جعفری بیان کرد: امیدواریم مراحل ساخت این پروژه طی 8 تا 9 ماه آینده انجام شود و قرار بر این است که در ابتدا پژوهشگر هم به مدت سه ماه راهبری را بر عهده داشته باشد تا تمامی پارامترهای لازم مشخص شود.
وی با تاکید بر اینکه طرح بازیافت لاستیک‌های فوق سنگین معدنی ارزش افزوده قابل توجهی برای کشور ایجاد می‌کند، گفت: در این طرح با حرارت دادن به لاستیک در دمای بالای 300 درجه سانتیگراد و داخل کوره‌های بسته موادی از جمله فلز آلیاژی، نانوکربن (پودر کربن که در بسیاری از صنایع از جمله لاستیک سازی استفاده می‌شود) و هیدروکربن‌هایی استحصال می‌کنیم که هر کدام از آنها در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مدیر پژوهش ایمپاسکو عنوان کرد: مهمترین ارزش افزوده بازیافت لاستیک‌های معدنی در استخراج دوده صنعتی است که ماده اولیه ساخت لاستیک‌های سنگین و باری است.
جعفری در پایان تاکید کرد: با دستیابی به این فناوری، ایران در میان معدود کشورهای دارای فناوری برتر بازیافت لاستیک‌های معدنی قرار می گیرد که از این دیدگاه صرفه جویی ارزی نیز به همراه خواهد داشت.
0 دیدگاه