یارانه یا سوبسید (به فرانسوی: subside) یارانه شکلی از کمک مالی است که به یک تجارت یا بخش اقتصادی پرداخت میشود؛ یارانه یا به عبارت دیگر اعطاء کمک مالی به روی یک کالا یا خدمتی که به مردم داده میشود جهت افزایش رفاه عمومی جامعه. یارانه برخی اخبار تایید نشده از احتمال پرداخت چهارمین یارانه نقدی مناسبتی برای عید فطر خبر میدهند. در مقابل نهادهای دست اندرکار در پرداخت یارانههای نقدی چنین احتمالی را تکذیب میکنند.
برخی از رسانهها در گزارشهایی مدعی شدند که قرار است به مناسبت عید فطر 1401 یارانه جدیدی با عنوان یارانه عید فطر پرداخت شود. علت تردید در اصالت و صحت این خبر توضیحات نامفهومی است که به دریافت کنندگان این یارانه جدید مربوط میشود.
براساس این روایت نامعتبر، یارانه عید فطر به سرپرستان خانوادههای فاقد درآمد، صاحبان مشاغل آزاد، افراد فاقد درآمد ثابت و آسیب دیدگان محدودیت های کرونایی تعلق میگیرد. اما هم سازمانهای پرداختکننده یارانه واریز یارانه عید فطر را تکذیب میکنند هم اینکه بعد از اتمام تعطیلات نوروز تاکنون هیچ محدودیت کرونایی در چهار گوشه کشور اعمال نمیشود، در عین حال صاحبان مشاغل آزاد به فعالیت خود مشغولند.
از همه مهمتر اینکه سازمان هدفمندی یارانهها در هفتههای گذشته به مناسبت ماه رمضان 150 هزار تومان یارانه به افراد فاقد درآمد ثابت پرداخت کرد. عمده این افراد تحت پوشش سازمان کمیته امداد امام خمینی و سازمان بهزیستی قرار دارند.
در همین رابطه پیگیری های تجارت نیوز از سازمان هدفمندی یارانه ها و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نشان داد که فعلا هیچ برنامهای برای پرداخت یارانه عید فطر وجود ندارد.
به صورت مشخص تا این لحظه روابط عمومی هر دو سازمان متولی شناسایی مشمولان مستحق و پرداخت یارانه نقدی، اعلام کردند که هیچ برنامهای برای پرداخت یارانه نقدی وجود ندارد.
از زمستان گذشته تاکنون دولت سه نوبت یارانه به مناسبت بیست و دوم بهمن، عید نوروز و ماه رمضان پرداخت کرده است.
تعاریف دیگر از یارانه
بانک جهانی: یارانه سود اقتصادی است که معمولاً دولتها به تولیدکنندگان کالا برای تقویت بازار رقابتی کشورها پرداخت میکنند و این یارانهها ممکن است مستقیم یا غیرمستقیم باشد. همچنین یارانهها به دو نوع یارانههای صادراتی و یارانههای داخلی کشورها تقسیم میشوند. یارانههای صادراتی مساعدههای قابل تفویض در نزد شرکتهایی است که دولت به شرط صادرات محصولاتشان این یارانهها را در اختیار این شرکتها قرار میدهد. یارانههای داخلی کشورها نیز کمکی است که به صورت غیر مستقیم به مردم پرداخت میشود.[2]
دیدگاه WTO سازمان تجارت جهانی در مورد یارانه: 2 عنصر اصلی در یارانه وجود دارد: 1- کمک مالی 2- نفع؛ مطابق ماده یکم اگر دولت با یک رکن عمومی درون قلمرو یکی از اعضاء، اقدام به پرداخت کمک مالی به صنعتی بکند به نحوی که موجب نفع بردن صنعت از آن کمک مالی شود، یارانه اعطا شدهاست.[3]
کمکهای بلاعوض به تولیدکنندگان و مصرفکنندگان برخی از کالاها و خدمات: پرداخت کمک مالی (یارانه) میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، مانند پایین نگه داشتن سطح قیمت (از طریق قدرت خرید واقعی خریداران) یا حفظ روند تولیدی یک کالای معین. یکی از خصوصیات عمده کمک مالی که با پرداختهای انتقالی از سوی دولت تفاوت دارد، آن است که در اغلب موارد هدف پرداخت از یارانه، حفظ قیمتهای کالاها و خدمات نهایی، در سطحی پایینتر از هزینه تأمین عوامل تولید است. پرداخت یارانه میتواند، از طریق تحریف قیمتهای بازار و هزینه تولید، منجر به تخصیص نامطلوب منابع گردد. هرچند که این امکان وجود دارد که این اختلالات را جبران کند (از طریق آثار خارجی) و حتی میتوان از پرداخت یارانه در جهت حمایت از صنایع نوزاد استفاده کرد. این امکان وجود دارد که با استفاده از ابزارهای جایگزین که اثرات سوء یارانه را در برندارد جهت تحقق این اهداف استفاده کرد، مانند حمایت مستقیم درآمدی از طریق نظام جمعآوری مالیات.
Subsidy: کمک، کمک مالی، اعانه، امداد، کمک مالی یا معادل آن که به یک خدمت داده شود گرچه از نگاه سود این خدمت اقتصادی نباشد ولی از حیث رفاه عمومی لازم است. از بخشها و کمکهای رایگان مالی که دولت به دستگاه تابعهٔ خود به منظور کمک به یک خدمت عمومی میدهد نیز به همین نام یاد میشود.
بیشتر یارانهها توسط دولت برای تولیدکنندگان یا توزیعکنندگان در یک صنعت، برای جلوگیری از رکود آن صنعت یا جلوگیری از افزایش قیمت تولیدات آن یا برای ترغیب به استخدام نیروی کار بیشتر اعطا میشوند. مثالهای آن یارانههایی است که برای حمایت از صادرات، یا بهمنظور پایین نگهداشتن هزینهٔ زندگی برای برخی خوردنیها، یا برای افزایش تولید مزارع و رسیدن به خودکفایی در تولید غذا پرداخت میشوند.
اگرچه از دیدگاه اولیه خرج کردن دولت از مبالغ بودجه عمومی کشور جهت افزایش قدرت خرید جامعه، نوعی عمل غیراقتصادی است (زیرا علاوه بر اینکه سودی برای دولت ندارد بلکه ضرر اقتصادی هم دارد)، اما در کل این فرایند دارای نکات بسیار مثبتی است که مهمترین آن افزایش رفاه عمومی جامعه است. یارانهها میتوانند با رقابتی ساختن مصنوعی کالاها و خدمات داخلی در مقابل واردات، بهعنوان شکلی از حمایتگرایی یا محدودیت تجاری باشند. همچنین یارانهها میتوانند در بازارها خلل ایجاد کنند و هزینههای اقتصادی بزرگی را تحمیل کنند.
1 دیدگاه